Algemene voorwaarden

Verkoopsvoorwaarden

Privacy Policy

Cookie policy

Home

Articles overview

Artikels

Foto's

Video's

Nieuws & Media

Spelersoverzicht

A-kern

Jong Cercle

Jeugdacademie_ploegen

Jeugd

Teams

Wedstrijdoverzicht

Wedstrijden

Klassement

Ticketing

Tickets & abonnementen

Veelgestelde vragen

Supportersfederatie

Supportersverenigingen

Evenementen

Supporters

Jeugdacademie

Voetbalschool

G-Ploeg

G-ploeg

SoccerLAB

Hospitality

Visibiliteit

Activaties

iXpole

Contact info

Contact

Business

Raad van Bestuur

Dagelijks Bestuur overzicht

Dagelijks management

Historiek

Info & Historiek

Stadion

Reglement van inwendige orde

Veiligheid

Community

Over Cercle

Pers & Media

Vacatures

Contactinfo

Nieuwsbrief

Footer

SHOT Nieuws

SHOT

Fans

Routes en bereikbaarheid

Routes & Bereikbaarheid

Toegankelijkheid

Parkeermogelijkheden

Rondleidingen

Naar het Jan Breydelstadion

Missie & Visie

Bestuur

Medewerkers

Project Gulden Kamer

Over Cercle Brugge

Contactinfo & openingsuren

Spelers

First team

G-Voetbal

Youth

Navigation

Sponsors

**SHOT sprak met… Jesper Daland**

**Norge, mitt Norge!**

_Bij Cercle Brugge voetballen meerdere smaakmakers. Eén daarvan is zonder twijfel Jesper Daland. De 23-jarige Noor vervoegde de Vereniging in mei 2021 en is sindsdien de verdedigende rots in de groenzwarte branding. In Cercles thuishaven spraken we elkaar uitvoerig over leven, voetbal en alles daartussenin. Onze vragen in het Deens en Jespers antwoorden in het Noors… de woorden rimpelden de stille wateren van zijn vaderlandse fjorden._

**Jesper, je bent geboren en getogen in Kristianssand, zowat het zuidelijkste punt van Noorwegen. Hoe was het om daar op te groeien?**

Ik groeide op in het centrum van de stad, in een klein gezin met vader, moeder en zus. Kristianssand is een fijne, stille en rustige stad, met relatief veel zonlicht in vergelijking met andere Noorse streken waar er soms nauwelijks daglicht is. Buiten de schooltijd was ik meestal buiten om te voetballen met vrienden uit de buurt. Dat was eigenlijk waarmee ik een groot deel van mijn vrije tijd heb doorgebracht,… met de bal aan de voet.

**Noorwegen staat bekend als een uitgestrekt land met overweldigend natuurschoon en imponerende landschappen. Dat is hier vast even wennen geweest?**

Ja, toch wel. Ook voor mij is Noorwegen een machtig land, uitgestrekt en vol van natuurpracht. Onze Noorse landschappen met meren, bergen, dalen en fjorden zijn uiteraard niet te vergelijken met jullie land. Maar toch vind ik ook België, in het bijzonder Brugge, zeer bijzonder. Jullie hebben bijzondere architectuur die je dan weer bij ons niet vindt. Op zijn manier heel erg mooi en bewonderenswaardig.

**Je komt uit het zuiden van Noorwegen. Ben je al vaak naar het hoge noorden getrokken?**

Niet zo heel erg vaak. Er zijn uiteraard streken in het noorden waar ik kwam om te voetballen, zoals Molde, Tromsø, Rosenborg. Maar hoe hoger je komt, hoe kleiner de steden, hoe minder mensen er wonen… en hoe minder voetbal er gespeeld wordt. De kracht van de natuur daarentegen is er onovertroffen, en het noorderlicht indrukwekkend.

**Nooderlingen worden vaak gezien als eerder gesloten mensen. Ben jij dat ook?**

\[denkt na\] Hmmm, nee, niet echt. Maar ik zie wel wat je bedoelt. In Scandinavië zijn mensen inderdaad meer op zichzelf. Dat merk ik eigenlijk niet bij mezelf. Ik ben eerder een open persoon en maak vrij snel contact met anderen.

**Je hebt een voetbal aan je voet vanaf je prille jeugd. Wanneer werd het duidelijk dat voetbal ook datgene was waar je verder mee kon geraken dan de buurtpleintjes en de lokale voetbalvelden?**

Wanneer je jong bent, dan speel je uiteraard voor het plezier met je vrienden. Maar vanaf mijn veertiende, vijftiende besefte ik toch dat voetbal echt belangrijk voor mij was, iets waarin ik absoluut verder wilde groeien. Op die leeftijd werd het ook duidelijk dat ik in mijn leeftijdscategorie vrij goed was. Vanaf mijn vijftiende debuteerde ik voor de Noorse jeugdploeg. Vanaf toen werd het echt serieus.

**Het was altijd je droom om professioneel voetbalspeler te worden?**

\[beslist\] Ja, altijd! Ik heb nooit een plan B gehad. Mijn enige doel was om een voetbalcarrière uit te bouwen.

**Wat was voor jou de sleutel om dat ook te kunnen worden? Talent, hard werk, contacten, een portie geluk…?**

Ik denk dat er een goede mix van dat alles nodig is. Zoals ik het zie heb je elk van die zaken nodig. In de eerste plaats talent, een goed balgevoel, fysieke aanleg. Maar er is ook veel overgave nodig, zoals dat eigenlijk voor alles geldt in het leven. Je krijgt niets voor niets. Geluk hebben hoort er ook wel bij, en iedereen die echt goed in iets wordt, beschikt over talent. Maar talent alleen volstaat niet. Bovendien komt er in het professionele voetbal ook veel druk bij kijken. Er staat heel wat op het spel en dan gaat het niet meer louter om de gave van het voetbaltalent. Toch vind ik het ook van groot belang de spelvreugde niet te verliezen. Zonder die vreugde hou je het niet vol.

**Is er naast de drukte van het voetbalbestaan ook nog plaats voor andere zaken in je leven?**

Wanneer ik vrijaf heb is het voor mij belangrijk om tijd te kunnen maken voor familie en vrienden. Ik luister naar muziek, vooral Amerikaanse en Noorse rap… en ik schilder ook. Dat helpt enorm om mijn gedachten te verzetten. Tijdens het voetballeven vertoef je in een soort bubbel: trainen, eten, rusten, slapen, wedstrijd… Het is enorm belangrijk om je daarbuiten los te kunnen koppelen en je zinnen te verzetten.

**Nog even verder op dat elan: hoe sta je doorgaans in het leven? Heb je een levensmotto?**

Ik meen een zeer positieve blik op het leven te hebben. Er is geen plaats voor donkere gedachten. Ik heb het geluk veel vreugde te kunnen halen uit mijn passie voor het voetbal, mijn familie en vrienden… En daarnaast vind ik het belangrijk om door te zetten in al wat ik doe. Dat ik beroepsvoetballer ben kunnen worden, heeft zowel met die positiviteit als met dat doorzettingsvermogen te maken.

**Was je al in België geweest voor Cercle Brugge naar je toe kwam?**

Nee, tot dan toe niet. Mijn ouders bezochten Brugge al eerder en wisten dat het een fijne stad was. Ik wist weinig over jullie land, maar kende wel voetbalploegen zoals Standard Luik, Anderlecht, Club Brugge… Cercle echter niet. In Noorwegen gaat de aandacht vooral uit naar de Engelse competitie, de Champions League, zeg maar de echt grote internationale ploegen. Maar voor mijn verhuis naar Brugge had ik wel interesse om in België of Nederland te spelen. Mijn ouders komen trouwens geregeld kijken. Vooral mijn vader dan die vroeger handbal speelde.

**Welke indruk heb je van ons land gekregen?**

Niets dan positief. Ik heb het hier echt naar mijn schik! Het klimaat en de omgeving zijn misschien verschillend, maar op andere vlakken zijn er veel gelijkenissen tussen Belgen en Noren. Ik kan me voorstellen dat er bijvoorbeeld met Fransen veel grotere verschillen bestaan. Mijn indruk is dat België een goede infrastructuur heeft, en dat de mensen er hard werken zoals de Noren.

**Intussen speel je twee jaar bij Cercle. Hoe ervaar je de Belgische competitie?**

In Noorwegen groeit de belangstelling voor het voetbal, maar hier in België is er toch nog veel meer aandacht. Het soort voetbal hier is ook verschillend van het Noorse spel. Hier gaat het er zeer fysisch aan toe, en er lopen doorgaans toch ook kwaliteitsvollere voetballers op de velden. In elk geval heb ik dat als een grote stap vooruit ervaren.

**En hoe ervaar je het om voor Cercle te spelen?**

Het eerste woord dat in mij opkomt als ik over Cercle spreek, is ‘familie’. Cercle is een zeer open en warme vereniging, met fijne mensen die nauw met elkaar verbonden zijn. Iedereen is zeer behulpzaam, zeker ook voor spelers uit het buitenland. Dan bedoel ik niet enkel de omkadering bij trainingen de wedstrijden. Ook de mensen die op kantoor werken en zich elke dag hard inzetten voor de vereniging. Iedereen doet wat hij of zij kan zodat wij als spelers alleen nog aan voetbal moeten denken. Kortom, alle neuzen staan in dezelfde richting, en dat kun je als speler zeer goed voelen.

**Wat was tot hiertoe je fijnste ogenblik met Cercle? Je scoorde een paar mooie en beslissende doelpunten, en in de jongste derby zag je een winnende kopbal helaas op de lijn gekeerd.**

Ja, Mignolet keerde een gemaakt doelpunt van de lijn, frustrerend! Maar hij is dan ook een heel goeie keeper. Toch moet ik mijn fijnste moment elders zoeken, en het onderstreept opnieuw het familiegevoel bij Cercle. Toen Miguel Vandamme stierf kon je zien hoe sterk Cercle Brugge als vereniging samenhangt. Op de begrafenis, samen met de staf, spelers en supporters, tijdens de indrukwekkende hulde aan Miguel bij aanvang van de match tegen AA Gent. Ook al was dat alles zeer hard en triest, ik heb dat als een heel erg warm en belangrijk moment aangevoeld, waarin alles waar Cercle voor staat vervat ligt.

**Dit seizoen is, na een lastige start van de competitie, een succesvol seizoen voor Cercle. Wat is voor jou de sleutel tot het succes?**

Veel zaken tegelijk. Maar vooral toch dat we zeer hard werken. We spelen een type voetbal dat heel veel van spelers vereist. Tegelijk vormen we ook een zeer hecht team. We werken enorm goed samen, staan op het veld met dezelfde ideëen en ambiëren dezelfde doelen. De job is dit seizoen nog niet klaar, maar alle ingrediënten zijn er om die af te maken.

**Waar eindigt het? De top acht ligt binnen handbereik?**

Daar hoopt iedereen op. Die top acht was ook ons grote doel aan het begin van de competitie. We staan samen sterk in het geloof dat het kan lukken. De match in het weekend \[tegen R.S.C.A Anderlecht\] is heel belangrijk, ook voor de tegenstander. Het wordt vast een moeilijke match en de punten zijn van groot belang. Maar om die matchen, waar veel op het spel staat, gaat het voor ons. Ik hou enorm van die uitdaging.

**Denk je ook al aan volgend seizoen?**

\[Lacht\]…nee, eigenlijk niet. Zoals ik eerder zei, in de voetballerij leef je in een soort bubbel, gefocust op de eerstvolgende uitdaging, je gaat van match tot match. Er is dus eigenlijk weinig tijd om aan het volgende seizoen te denken. En in de voetbalwereld kun je ook weinig voorspellen. Alles verandert heel snel. Vooral nu we staan waar we staan, probeer ik me te concentreren op wat nu belangrijk is.

**Je hebt de jeugd nog aan je zijde, Jesper. Heb je al een idee over wat je na het voetbal wil gaan doen? Is er leven na het voetbal?**

Dat is een moeilijke vraag. Het leven als voetballer is vrij kort als je naar de verwachte levensjaren kijkt. Op je dertigste ben je als voetballer al oud, ook al ben je dat op de levensteller helemaal nog niet. Dat voelt best vreemd. Ik heb vrienden die hun carriere al hebben afgesloten. Zij vertellen mij dat ze het voetbal missen maar ook dat je daarna nog een heel leven te wachten staat. Ik hoop op een fijn gezin en op tijd voor wat ik me in een voetballeven moet ontzeggen. Misschien terug naar Noorwegen, vissen op het meer, skieën… Het is moeilijk om me een leven zonder voetbal voor te stellen, net omdat voetbal sinds mijn zesde mijn hele leven beheerst. Maar zoals je zelf aangeeft, er is nog tijd om me daarover te bezinnen…

**Om te eindigen op een filosofische noot: een denker uit het noorden liet zich ooit ontvallen dat het leven voorwaarts geleefd wordt en achterwaarts begrepen. Hoe kijk jij momenteel naar je levensweg?**

\[Denkt na\] Hmmm, als ik zo’n filosofische blik op mijn leven werp, dan merk ik dat het leven als profvoetballer eigenlijk vooral een zeer gestructureerd en gedirigeerd leven is. Een heleboel mensen om je heen vertellen wat je moet doen, wat je moet eten, wanneer en hoeveel je moet slapen, wat je voor de training moet doen, wat erna... Iedereen is dag en nacht in de weer voor jou zodat je zo goed mogelijk presteert. Ik ben me ervan bewust dat dit alles een groot privilege is. Daarom is het van groot belang om te blijven beseffen welk voorrecht het is om zo goed omringd te zijn. Het zal ongetwijfeld zeer vreemd aandoen om ooit in de echte wereld terecht te komen… maar nu toch eerst alle focus op de volgende match en de strijd om de top acht!

(KV)

SHOT sprak met… Jesper Daland